تو سیب سرخ من و پدرت هستی
تو سیب سرخ من و پدرت هستی خوش به حال باد
گونه هایت را لمس می کند
و هیچ کس از او نمی پرسد که با تو چه نسبتی دارد !
کاش مرا باد می آفریدند
همانقدر بخشنده و آزاد
و کاش قبل از انسان بودنت
تو را برگ درختی خلق می کردند ؛
عشق بازی برگ و باد را دیده ای ؟!
در هم می پیچند و عاشق تر می شوند.
به خیالم نطفه ی سیب را به وقت عشق بازی برگ و باد بسته اند
